In tegenstelling tot de EAV (Eenheid Aflever Verpakking) methode blijft bij Unit Dose Pack de oorspronkelijke primaire verpakking van het geneesmiddel gehandhaafd en gebruikt UDP de blister als uitgangs-verpakkingsmateriaal. UDP brengt een secundaire verpakking aan, die is qua maatvoering gestandaardiseerd en door de fabrikant uitvoerig getest op ergonomische toepasbaarheid voor verpleging. De secundaire verpakking is voorzien van noodzakelijke leesbare informatie voor identificatie van het geneesmiddel en een barcode waarin het GTIN nummer, de expiratie datum, lotcode kan worden opgenomen.
UDP B.V. heeft deze methode ontwikkeld en gepatenteerd om “gebarcodeerde” producten op een snellere en efficiëntere wijze te produceren zonder de beperking in:
Afmeting
Toxiciteit
Hygroscopische eigenschappen
De bestaande EAV methode heeft als grootste beperking dat de medicijnen uit de oorspronkelijke verpakking moeten worden gehaald.
Bij de Unit Dose Pack methode is dat niet het geval waardoor:
· Fabrikantengaranties niet verloren gaan.
· Houdbaarheid niet opnieuw hoeft te worden gevalideerd.
· Er worden hoge eisen gesteld aan de productieruimten en kwaliteitssystemen (vocht, luchtkwaliteit, toxiciteit werkzame stoffen).
· Er minder risico’s zijn voor de operators.
· Dure verpakkingsmaterialen worden niet meer vernietigd.
· Mede hierdoor is de productie vooral bij kleine productieruns minder kostbaar.
Door het herverpakken is de tracking en tracing keten van producent naar de patiënt onderbroken. Een van de grootste vijanden voor de farmaceutische industrie is het namaken van medicijnen. Door medicijnen in de originele verpakking te laten, welke met algoritmes in combinatie met onleesbare inkt kan worden gekenmerkt (Anti-Counterfeiting Kenmerk), kan het medicijn tot “na inname bij de patiënt” worden getraceerd.
Voor het UDP® product is internationaal octrooi (World Wide patent pending) aangevraagd en op 4 mei 2007 geregistreerd bij het Octrooicentrum Nederland.
UDP B.V. werkt
samen met: